KÂİNAT KİTABI

* * *

Erce, yiğitçe, mertçe abideler dikerek

Hakikatin ilmiyle sevgi, saygı ekerek

Nefret kibir ve kini benliğinden sökerek

Gönüller gergefinde sevgi dokuduk mu hiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

Hayat bir kumar değil bakılacak fal değil

Bu çağda tattığımız ballar bile bal değil

Görüyorum dünyayı hiç halımız hal değil

Şu gönül Kâbe’sinde sevgi dokuduk mu hiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

Adem’im oğulları başkalaştık değiştik

Özleri kaybederek laçkalaştık değiştik

Nasıl da insanlıktan uzaklaştık değiştik

Aşkla yüreğimizde sevgi dokuduk mu hiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

Kendi varlığımızdan habersiz yaşıyoruz

Bir yara görünce de çabucak kaşıyoruz

Adamca yaşamayıp şaştıkça şaşıyoruz

Ölüm arifesinde sevgi dokuduk mu hiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

Yıldızları Güneş’i Ay’ı herkes biliyor

Karadelikte nice gezegenler ölüyor

Ömrün de Dünya’nın da bir gün sonu geliyor

Bir ömrün nefesinde sevgi dokuduk mu hiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

Pek çok değerler var ki tek tek saymakla bitmez

İnkarcının tavrıyla bu sınav güzel gitmez

İnsanın cüzi aklı bunca değere yetmez

Doğrunun öfkesinde sevgi dokuduk mu hiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

Sevdiğimiz atlarda gerçek asalete bak

İt denilen köpekte güçlü sadakate bak

Şu tavus kuşundaki eşsiz zarafete bak

Canlılar nefesinde sevgi dokuduk mu hiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

Kendimizi bilerek sırrı görebildik mi?

İpek böceği gibi ipek örebildik mi?

Hor görülen eşekten sabır derebildik mi?

Eşeğin çiftesinde sevgi dokuduk mu hiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

Kilitli olur kalpler kibir olursa serde

Hakikati savunmak bir namustur mertler de

Görmedik azameti ne gökte ne de yerde

Uzayın çehresinde sevgi dokuduk mu hiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

İnsan aklı bilmeli görmeli hem de gözü

Küçücük çekirdekte her bir nesnenin özü

Semavi kitaplarda Hakk’ın hakiki sözü

Hakk’ın yüce sesinde sevgi dokuduk mu hiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

Göğün yedi kat üstü, yerin altı bir başka

Bunu anlayan gönül teslim olur bu aşka

Bu aşkı kavramayan o kalpler bil ki laçka

Ruhların hevesinde sevgi dokuduk mu hiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

Bilinmeyen sırlar çok akıl, fikir kar etmez

Hak aşığı bir insan zulüm yapmaz kin gütmez

Bir an yazmak istesek yazamaya ömür yetmez

Bir ömür süresinde sevgi dokuduk mu hiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

Ey Şehzadem dikkat et sen dalalete dalma

Zalimlere karşı dur mazlumun ahın alma

Suretlere dalarak sîretten uzak kalma

Hem özde hem sözlerde sevgi dokuduk muhiç?

Kâinat kitabını hakça okuduk mu hiç?

* * *

Kenan Şahbaz

This entry was posted in Şiirlerim. Bookmark the permalink.

Comments are closed.