Geçtiğimiz günlerde ve daha önceleri BDP’lileri kışkırtıyor diye Türk Bayrağı’nı her yerden indirmeye alışan iktidar yandaşları bu davranışlarını alışkanlık haline getirmiş gibiler.
Ancak bayrağın bir milletin bağımsızlığının işareti olmasının yanı sıra, şerefi, şanı, onuru olduğunu bilmeleri gerekmektedir. Zira Türk Bayrağına, Türk Milletine saldıranlar, O Türklerin vatanında yaşadıklarını asla unutmasınlar. Trükler sabırlı millettir. Sabreder. Sabrı biterse de önünde herhangi bir engelin durması mümkün değildir.
Yaşanmış bir hikâyenin bayrağın önemini anlamanıza vesile olmasını dilerim.
Bundan yıllar önce İZMİR, 15 Mayıs 1919’da başlayan Yunan işgalinden 9 Eylül 1922’de kurtuldu. 30 Ağustos’ta Dumlupınar’da Yunan ordusunu yenerek zafer kazanan Türk ordusu, 1 Eylül’de “Ordular ilk hedefiniz Akdeniz’dir” emrini alınca, Afyon Cephesinden Ege’ye, Akdeniz’e, Marmara’ya ulaştı. 9 Eylül sabahı İzmir’e ilk önce atlı birlikler girdi. Vilayet Konağı’na Türk Bayrağını çeken ise Yüzbaşı Şerafettin (İzmir) Bey oldu. 9 Eylül’de ikindi vakti Belkahve’deki gözetleme yerine gelen Mustafa Kemal Paşa, geceyi o zamanki adı Nif olan Kemalpaşa’daki Başkomutanlık Karargâhı’nda geçirdi. İzmir’e 10 Eylül sabahı hareket ederek, önce Vilayet Konağı’na ardından Karşıyaka’ya geçti. Mustafa Kemal Paşa, Karşıyaka’da İplikçizade Köşkü’nde konaklayacaktı. Önünde toplananları selamladıktan sonra köşke yönelen Mustafa Kemal Paşa, geçeceği yere boylu boyunca serilen Yunan Bayrağını fark etti. Bayrağın neden yerde olduğunu sorunca, Mustafa Kemal Paşa’yı karşılayanlar, “Yunan Kralı Konstantin’in 1921’de İzmir’e geldiğinde bu köşkte ağırlandığını, kralın içeriye yere serilen Türk Bayrağını çiğneyerek girdiğini” anlattılar. Fakat Mustafa Kemal Paşa, “Yunan Kralı hata etmiş. Çünkü bayrak bir milletin onurudur. Ben bu hatayı tekrarlamam” diyerek, bayrağı kaldırttı.