“Ah arkam!”
Meşhur bir meseldir. Adamı kıstıran hasımları dört koldan yüklenip iyice benzetmektedirler. Kendini savunmaya çalışsa da yediği yumruklardan suratı çarşamba pazarına dönen zavallı; ”Ah arkam! Ah arkam!“ diye feryada başlar. Yumruklar, silleler önden geldiği halde ”arkam“ demesinin manasını anlamayanlar adama sorarlar:
“Senin hep yüzüne vurdukları halde sen hep ‘ah arkam, ah arkam’ dedin. Bunun sebebi nedir? Adan zar zor söyle karşılık verir.
“İmdadına yetişecek yakınlarım, dostlarım olsaydı bunu bana yapabilirler miydi. İsyanı arkasızlığımadır” der.
This entry was posted in
Fıkralar. Bookmark the
permalink.
