BABAMA

BABAMA

Unutamam seni unutmadım hiç

Bana anlatılan çocukluğumu

Saygımı, sevgimi uyutmadım hiç

Nasıl anlatayım bu yokluğunu

* * *

Hadsizce davranır densiz bir anda

Korunmasız kaldım sensiz bir anda

Bilmem ne olurdum gensiz bir anda

Nasıl anlatayım bu yokluğunu

* * *

Bu kaygı, bu keder ölümden beter

Bu özlem bu hasret sanmayın biter

Her halin ruhumda bir ömür tüter

Nasıl anlatayım bu yokluğunu

* * *

O koskoca ruhun ağlar gibiydi

Zararlı her şeyi bağlar gibiydi

Sevgin yüreğinde dağlar gibiydi

Nasıl anlatayım bu yokluğunu

* * *

Tartardın her tavrı inceden ince

Şahlar boyun eğer insan sevince

O kalbin titrerdi evlat deyince

Nasıl anlatayım bu yokluğunu

* * *

O gün kırılmıştı kanadım, kolum

Nerden, nasıl geldi bu acı ölüm?

Ümitsizim gayri tıkanır yolum

Nasıl anlatayım bu yokluğunu

* * *

Bütün babaların babalar günü kutlu olsun. Rahmeti Rahman’a erişen babalara Allah rahmet eylesin.

Kenan Şahbaz

This entry was posted in Şiirlerim. Bookmark the permalink.

Comments are closed.