“BİR SUÇ CEZASIZ KALDIĞINDA, DÜNYANIN DENGESİ BOZULUR, ‘CENNETLER BİZE UTANÇLA BAKAR’ !”
47 RONIN” filminin en unutulmaz sahnelerinden birinde yer alan bu ifade, yalnızca adaletin işleyişine değil, evrenin ilahi ve ahlaki düzenine dair de çok güçlü bir anlatıdır…
“BİR SUÇ CEZASIZ KALDIĞINDA!”
İnsanlığın ortak vicdanını temsil eden bu cümle, kötülüğün karşılıksız bırakıldığında yaygınlaştığını, toplumsal düzeni içten içe çürüttüğünü, yozlaştırdığını ifade eder…
”DÜNYANIN DENGESİ BOZULUR!”
Bu sadece toplumsal düzenin değil, kozmik, ilahi bir adaletin sonucu olan dengedir.
Evrende var olduğuna, hakikati gören gözler olarak şahitlik ettiğimiz ilahi ahengin, zulmün ve kötülüğün normalleşmesiyle kökünden sarsılması, bozulması…
”CENNETLER BİZE UTANÇLA BAKAR!…”
Bu söz insanlığın omuzlarına yüklenen ilahi sorumluluğun evrensel bir denetim altında olduğuna işaret eder!..
Suçu ve suçluyu görmezden gelmek, hele de suçluyu ödüllendirmek sadece bu geçici imtihan dünyamızı değil, kutsalımızın, külli iradenin gözündeki değerimizi de tamamen yok eder!…
Bu replik, aslında adalet kavramının yalnızca hukuki bir mesele olmadığını, evrenin varoluşsal ilahi düzeniyle bağlantılı olduğunu hatırlatıyor bana…Aristoteles’e göre adalet, hem birey hem toplum için erdemlerin en büyüğüdür; adaletin yokluğu düzenin mutlak çöküşüdür!…
Kant’ın etiğinde ise haksızlığın karşılıksız kalması, aklın evrensel yasasına aykırıdır; çünkü kötülük cezalandırılmazsa erdem ve iyilik anlamsız hale gelir!…
Doğu felsefesinde, özellikle Japon Bushido ahlakında, suçun cezasız kalması yalnızca bireyi değil tüm toplumu utandırır!…
Adaletin yok edildiği bir ortamda “denge” bozulur ve onur, şeref, haysiyet erdemleri kalıcı olarak yitirilir!…
Günümüz Bağlantısı
Bu cümleleri günümüz dünyasına taşıdığımızda, adaletsizliğe göz yummanın sonuçlarını çok net görebiliriz:
‼️Suç cezasız kaldığında, insanlar daha fazla suç işlemeye cesaret bulur!…
‼️Toplumun vicdan terazisi ve birlik beraberlik ruhu, ortak vicdanı ölür, yaşam ahengi bozulur!…
‼️Adaletin olmadığı yerde güven kalmaz, güvenin olmadığı yerde de huzur, refah barış asla olmaz!…
Adalet bir hukuk meselesinden öte, evrenin dengesini ayakta tutan, asla vazgeçemeyeceğimiz ve uğrunda her türlü bedeli ödemeyi göze alma cesareti göstermemiz geteken en hayati, ilahi ilkedir!…
“Adaletin olmadığı yerde tüm diğer erdem ve değerler yalnızca boş birer sözden ibarettir!…”
Marcus Aurelius
“47 RONIN”deki “Bir suç cezasız kaldığında dünyanın dengesi bozulur” sözü, Kur’an’da defalarca vurgulanan ve mülkün temeli olarak anılan adalet vurgusuyla aynı hakikati dile getirir!…
Nisa 135’te “yakınların aleyhinde bile olsa adaletli ol” buyruğu…
Maide 8’de “düşmanına karşı dahi adaletten ayrılma” uyarısı…
Rahman 7’de “Allah’ın düzenini, dengesini bozmayın” emri, gösteriyor ki adalet evrenin dengesini ayakta tutan biricik ilahi ilkedir!…
Ve “İLAHİ ADALET” vakti geldiğinde şüphesiz tecelli edecektir!
Vay o zalimlerin haline!…
Alıntı