İLK CELSEDE KIRDIN KALEMİMİ YAR

İLK CELSEDE KIRDIN KALEMİMİ YAR

* * *

Hava gibi nefes, nefes sar beni.

Sevdan yaktı, yakmaz artık har beni.

Bir ölüme mahkûm ettin yar beni

İlk celsede kırdın kalemimi yar

* * *

Gece gündüz seni çağırır özüm

Her daim sen oldun dilimde sözüm

Senden başkasını görmedi gözüm

İlk celsede kırdın kalemimi yar

* * *

Özden geldi, öze bağlı dil gayrı

Kokunu kıskanır, kokmaz gül gayrı

Sensizliğe kurban oldum, gel gayrı

İlk celsede kırdın kalemimi yar

* * *

Yargısız infazı başlattın zalim.

Beni ateşinle haşlattın zalim.

Gönül dünyasında taşlattın zalim.

İlk celsede kırdın kalemimi yar

* * *

Sendeki bu haslet bitirdi beni

Aklımla bedenim yitirdi beni

Bu sevgi çarmıha götürdü beni

İlk celsede kırdın kalemimi yar

* * *

Müşahitler avaz avaz bağırdı

Şahitleri duygu ve his çağırdı

Akıl, gönül, vicdan, yürek sağırdı

İlk celsede kırdın kalemimi yar

* * *

Kenan Şahbaz

This entry was posted in Şiirlerim. Bookmark the permalink.

Comments are closed.