Barzani Ailesi Yahudi Mi? İşte Belgeler… (4)
“4. BELGENİN ASLI”
“4. BELGENİN YENİ YAZIYA GEÇİRİLMİŞ HÂLİ”
Hahambaşınıg28 Safer 72 tarihiyle Meclis-i Vâlâ’ya atâ Buyurılan bir kıt’a takrîrinde; Musul Haham’larından olub İslâm’dan birine ıtâle-i lisan étmiş denilerek Dersâdete celb ve buradan dahî Bâ-Fermân-ı Âlî; Selanig’e tard olınmış olan SALLUM nam YAHÛDİ’NİNG kayd-ı zarûretinden vikâyesi zımnında ayâli ve evlâdıyla berâber Kudüs-ü Şerif’de iskân éttirilmesi istid’â olunan YAHÛDİY’İ merkum, ba’zı mertebe, nâ sezâ tefevvühata ibtârından tolayı, Meclis-i Vâlâ kararı ve müteallık Buyurılan İrâde-i Seniyye-i Cenâb-ı Şehr-i Yârî Mûcibince; Dersaâdet’e celb olınarak bu tarafdan dahi Selânige nefy olınmış oldığına ve bu makûlelering tebdîl-i menfâları, emsâl-ı iktızâsından bulındığına binâen, ber mûcib-i istid’â; merkûmıng müteallikâtıyla Kudüs-ü Şerif’de iskân étdirilmesi bâbında Fermân Isdârı, Meclis-i Vâlâ’da tezekkür kılınmış ve Nezâret-i Celîliye-i Hâriciye ile dahi muhâbere olınmış; ol babda Teveccühle İrâde-i Seniyyeleri, Müteallık Buyurulur ise, İrâde; Hazret-i Men Lehül Emringdir. 26 / Safer/ 72 {1856}
4. BELGE’NIN SÂDELEŞTİRİLMİŞ HÂLİ
HAHAMBAŞI’nın 22/Safer/1272{1856} tarihiyle Meclis-i Vâlâ’ca ihsan buyrulan bir bölük resmi yazısında, Musul HAHAM’LARINDAN olup, Müslümanlardan birine ıtale-i lisan etmiş denilerek, {sövmüş} bundan dolayı İstanbul’a getirilip buradan da Yüce Fermân ile Selâniğ’e sürülmüş olan SALLUM BARZÂNÎ ADINDAKİ YAHÛDİ’NİN, çâresizlik ve korunmaya muhtac olmasından ötürü, çocuklarıyla birlikte Kudüs-ü Şerif’te ikâmet ettirilmesi için dilekçe verilmiş, adı geçen YAHÛDİ, hayasızca ve oldukça yüksek derecedeki dil uzatmalarından {sövüp-saymalarından} dolayı, Meclis-i Vâlâ kararı ve ilişikte Buyrulan Yüce Kağan’ın/Hakan’ın Buyrultusu gereğince, İstanbula getirilen, bu taraftan da Selâniğ’e sürülmüş olduğundan, bu gibilerin benzerlerine uygulanan örnekler gibi, verilen dilekçe doğrultusunda, adı geçen YAHÛDİ’NİN Kudüs-ü Şerif’te ikâmet ettirilmesi hakkında Yüce Ferman çıkartılması, Meclis-i Vâlâ’ca görüşülmüş ve Dışişleri Bakanlığı ile de haberleşme yapılmış, O hususta Teveccühle İrâdeleri, ne yönde Buyurulur ise, Buyruk; Buyruk Sahibi’nindir. 26–Safer–1272–.(1856)
(Son)
Kaynak: http://tarihgazetesi.net/index.php/belge-vesika/81-tarih-gazetesi
