Bir Amerikalı, Avrupa’nın bir köyünde bir otele gider. Köyde hasat mevsimi olmadığı için ekonomide hareket yoktur, Dolayısıyla işler kesattır… İnsanlar birbirine borçludur.
Amerikalı oda fiyatını sorar… Otelciye 100 dolar kaparo verir. Ben odaya bir bakayım. “Beğenmezsem paramı geri alır, başka yer ararım” der. Otelci 100 doları alır. Amerikalı nasıl olsa otelde kalır. Yorgun – argın otelden çıkmaz, diye düşünür. Otelci, koşarak Amerikalının verdiği bu 100 dolar ile uzun zamandır bitişik komşusu marangoza olan borcunu öder. Marangozun da karşısındaki kasaba borcu vardır. O da hemen 100 doları kasaba verir. Kasap eteğine düşkün birisidir. Bir kadına 100 dolar borç takmıştır. O da mahcubiyetinden hemen kadına olan 100 dolar borcunu öder. Kadın parayı alır. Daha cüzdanına yerleştirmeden otele olan borcu aklına gelir. Getirip otel sahibine 100 dolar borcunu öder. Odada 50 dakika kalan Amerikalı, lobiye inerek odayı beğenmediğini, duşun bozuk olduğunu söyler ve parasını geri isterr. Otelci Amerikalının başta kendisine verdiği ve dönüp dolaşan aynı 100’lük banknotu Amerikalıya geri verir.
*Esfender KORKMAZ Yeniçağ