Ruhuna el Fatiha!
Düğüm attılar üstüne düğümün
Farkına varmadılar öldüğümün
Halini bir daha sordum köyümün
Dediler ki; “ruhuna el Fatiha!”
Çok üzüldüm buna, çok kafa yordum
Böyle perişanlık beklemiyordum
Bir ara çiftçinin işini sordum
Dediler ki; “ruhuna el Fatiha!”
Kahroldum, esnafa ümit bağladım
Şaşırdım, şok oldum, gönül dağladım
“Esnaf öldü” sözü duydum ağladım
Dediler ki; “ruhuna el Fatiha!”
Hiç kalmamış halkta dayanacak can
Herkes kan ağlıyor içten içe kan
İşçi, memur geldi aklıma o an
Dediler ki; “ruhuna el Fatiha!”
Duyunca bunları bittim, tükendim
Bu vatana kan ve can veren bendim
“La havle” çekerek siniri yendim
Dediler ki; “hepsine el Fatiha!”
This entry was posted in
Şiirlerim. Bookmark the
permalink.
Düğüm attılar üstüne düğümün
Farkına varmadılar öldüğümün
Halini bir daha sordum köyümün
Dediler ki; “ruhuna el Fatiha!”
Çok üzüldüm buna, çok kafa yordum
Böyle perişanlık beklemiyordum
Bir ara çiftçinin işini sordum
Dediler ki; “ruhuna el Fatiha!”
Kahroldum, esnafa ümit bağladım
Şaşırdım, şok oldum, gönül dağladım
“Esnaf öldü” sözü duydum ağladım
Dediler ki; “ruhuna el Fatiha!”
Hiç kalmamış halkta dayanacak can
Herkes kan ağlıyor içten içe kan
İşçi, memur geldi aklıma o an
Dediler ki; “ruhuna el Fatiha!”
Duyunca bunları bittim, tükendim
Bu vatana kan ve can veren bendim
“La havle” çekerek siniri yendim
Dediler ki; “hepsine el Fatiha!”