ŞU DÜNYANIN CİLVESİNE BAK HELE!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Her mevsimde allı pullu süslenir

Uzay denen bir gönülde üslenir

İlkbaharda sevenlere seslenir

Şu dünyanın cilvesine bak hele!

 

Yaz gelince açıldıkça açılır

Yaylalarda kâkülleri saçılır

Bu yosmadan bilmem, nasıl kaçılır

Şu dünyanın cilvesine bak hele!

 

Birde yürekleri yakar, kavurur

Ekin saçlarını yele savurur

Mehtabı, yüreği bir başka vurur

Şu dünyanın cilvesine bak hele!

 

Güz gelince başın, saçın çözüyor

Kışın gelinlikle güvey süzüyor

Altın suda cezp ederek yüzüyor

Şu dünyanın cilvesine bak hele!

 

Gündüzleri sere serpe can yakar

Geceleri bir tül ardından bakar

Samanyolu adlı gerdanlık takar

Şu dünyanın cilvesine bak hele!