İlimlerle yoğrulup kapkara beyinlere
Medeniyet ışığı götürmelidir her TÜRK!
Fedakârca çalışıp büyük ve küçüklere
Atide engelleri aşırmalıdır her TÜRK!
* * *
Namerdin değil, merdin gönüllerdir yatağı
İlim irfan yuvası Türk kültürü otağı
Kötü düşüncelerin olmamalı tutsağı
Ta ki, yerin dibine batırmalıdır her TÜRK!
* * *
İstemez ki şan, şöhret, ne de bir tek madalya
Her şeyin anahtarı hazinedir akıl ya
Azrail, cehaletin gelir canın almaya
Cehaleti kabrine yatırmalıdır her TÜRK!
* * *
Bir harfi öğretenin kölesi nerde hani?
Aramalı bıkmadan Çin’de olsa da ilmi
Kelepçe takıp kola mahkûm edip her zulmü
Zalimlerin işini bitirmelidir her TÜRK!
* * *
Kalplerde yaşayan o, zihinlerin güneşi
İstikbale yol bulan ülkünün meşalesi
Kokuşmuş beyinlerden cehalet denen leşi
Çıkarıp atmalıdır tükürmelidir her TÜRK!
* * *
Karanlık gecelerin sönmeyen ışığıdır
Dünyanın her yerinde ilimin beşiğidir
Her şeyde güzelliğin, doğrunun aşığıdır
Gerçekleri insana göstermelidir her TÜRK!
* * *
Bütün derde olmalı bir ömür boyu derman
Eylemeli hakkıyla güzel doğru bir ferman
İnsanlar birbirinden nefret ettiği zaman
Kin, garez duyguların söndürmelidir her TÜRK!
* * *
Vatan için oluruz çelik gibi bir nefer
Her toplumda hakikat çirkef illetler keser
Şahbaz yapar gönülden bu çağrıyı son sefer
Huyda kötü yönleri yitirmelidir her TÜRK!
* * *
Kenan Şahbaz