Söylesem Tesiri Yok, Sussam Gönül Razı Değil!

EŞ BAŞKANLIK SİSTEMİ NİÇİN KALDIRILMIYOR?!

Türkiye’de “başkanlık” ta iki ayrı sistem var. Başkanlık ve bir de eş başkanlık.

Bir kanunun herkes için çıkması gerek.

PKK’nin başı Abdullah Öcalan böyle bir sistem kurulmasını buyurdular, Ankara hiç ikiletmeden emriniz olur, de ve kanun çıkardı. (Eş başkanlık sistemini Abdullah Öcalan da Avrupa’dan aldı. Avrupa’nın sol ve çoklukla feminizmi öne çıkaran partiler uyguluyorlar.)

Türkiye’de kadın-erkek ayırımı yoktur. Halka kendisini kabul ettiren her kadın parti başkanı da oluyor, başbakan da.

Bizde bu kanun sadece parti genel başkanlığı için. Ama, PKK uzantıları, bütün kuruluşlar için eş başkanlığı kanun dışı kullanıyorlar. PKK ile aynı çizgide yürüyen sol kuruluşlar da Abdullah Öcalan’ın buyruğuna uyuyorlar, eş başkanlık sistemini kendi bünyelerinde uyguluyorlar.

Madem, PKK’ya karşı amansız bir mücadeleye girildi, o zaman, Türkiye’de sistemi bozan, insanları şüpheye düşüren iki ayrı yönetimi akla getiren, daha da ötesi, halkımıza nerede yaşıyoruz biz dedirten, eş başkanlık kanunu lağvedilmeli, yok eğer uygulanacaksa bütün kuruluşlar için uygulanmalıdır. Bu da mümkün olamayacağına göre ayrı devlet, ayrı ülke görüntüsü veren eş başkanlık sistemi kesinlikle kaldırılmalıdır!

“DEM’likçiler, devlet içinde devlet yolunda…” başlıklı yazımızda yer alan Abdullah Öcalan’ın “Çözüm=Çözülme” döneminde, İmralı’ya gidip gelen o zamanki PKK/HDP milletvekillerine eş başkanlık buyruğunu tekrar hatırlatacağım:

“A. Öcalan: … Bu kadın kotası yanlış kavranıyor. Burjuva kapitalistleri gibi ifade ediliyor. Biz eşbaşkanlık sistemini getiriyoruz. Artık kota anlamsızdır. Çünkü tam eşitliği sağlamış oluyoruz. Eşbaşkanlık hızla hayata geçirilmeli. Eşbaşkanlık kadın ve erkek özgürlüğünü muazzam çözen bir şey. Bunu anlamanız lazım. Başbakan bile bunu yasallaştırdı (Tam bu sırada Sırrı’ya dönerek kahkaha atmaya başladı). Sayın Süreyya, siz bunu televizyonda çok iyi anlattınız. Onlar eşbaşkan deyince bir başka erkek aramaya başlıyorlar. (Yine kahkahayla gülmeye devam etti) Yahu hiç öyle olur mu? Haşa, homoseksüel birliktelik gibi olur bu. Bu sistemi doğru işletmek lazım. Türkiye’ye muazzam bir katkı sağlar ve adaylık sorunlarını da çözer…” (9 Kasım 2013)” (Demokratik Kurtuluş ve Özgür Yaşamı İnşa (İmralı Notları), s. 172)

Abdullah Öcalan, bu eş başkanlığı Türkiye’de PKK uzantısı siyasî parti için istediği gibi Kandil’deki PKK için de istiyor. HDP’den Selahattin Demirtaş ve Pervin Buldan’ın bir İmralı’ya gidişlerinde onlara buyuruyor:

“Beş sayfalık yeni bir mektup yazdım. Bir de kısa bir ek yazacağım, hemen Kandil’e götürürsünüz. İki gün içinde de bana cevabını yazsınlar, getirirsiniz. Çabuk hareket edin.

Mektup da yazdım, yeniden organizasyona gidebilirler. Başkanlık Konseyi için Cuma, Ali Haydar sağlıkları yetiyorsa çalışırlar. Hepsinde eşbaşkanlık olur.” (İmralı Notları, s. 57-58)

“Cuma” dediği Cemil Bayık, “Ali Haydar” dediği Ali Haydar Kaytan. Ali Haydar, 2021’de Kuzey Irak’ta “etkisiz” hâle getirilmiş.

Danıştay, PKK uzantılarının belediyelerde uyguladığı eş başkanlık sistemini hukuka aykırı olduğu hükmünü vermişti.

Ama bu sistem PKK uzantısı partilerde başkanlıklarında uygulanıyor. Çelişki değil mi?

2820 sayılı Siyasî Partiler Kanunu’nun 15’inci maddesine, 2014’te, eş başkanlık kanunu ekleniyor:

“Siyasi partiler, tüzüklerinde yer almak ve iki kişiden fazla olmamak kaydıyla eş genel başkanlık sistemini uygulayabilirler. Eş genel başkanlar, bu Kanunda genel başkan için öngörülen hükümlere tabidir.”

Tarihe dikkat… Tam da Çözüm=Çözülme” dönemi. Taviz üzerine taviz. PKK ne derse o!

Madem PKK’yla amansız mücadeleye girildi, üstelik, Türkiye içinde silahlılar bertaraf edildi, PKK’nın kanunu eş başkanlık da kaldırılmalıdır.

Neresinden bakarsanız bakın, PKK uzantısı partilerde eş başkanlık ayrı yönetmeyi gösteriyor, insan zihnini karıştırıyor, bir başka ülke mi var, dedirtiyor.

***

Abdullah Öcalan’dan PKK’yı bitirmesinin istenmesi mantık dışı. PKK/HDP’lilere 2013-2014 arasında, “Çözüm=Çözülme” döneminde verdiğin emirlerin tam tersini vereceksin, demek mümkün mü?! Hadi silahı bırakın, dedi… Akıl var, mantık var. Adam hapiste. Neye yarar bu buyruk?!

Mücadele tek yol.

PKK’nın kazancı görülen ne varsa yok edilmelidir.

Başta eş başkanlık kanunu kaldırılmalıdır.

***

Etnisite varsa talepler de vardır, denecek yine…

Talepler siyasî zeminde değil; ilmî zeminde ele alınır.

Alıntı: Arslan Tekin

“GAFLET VE DALALET VE HATTA HIYANET”

Parçalanır bedenimiz, toprağa dökülür kanımız fakat unutmayın, biz Türk’üz, bir ölür bin diriliriz.

Ekranların tamamı, müebbede mahkûm olmuş bir katilin açıklamasına odaklanmış. Türkiye’yi bölmek için bir terör örgütü kurmuş olan, on binlerce insanımızı şehit eden bir katil, ülkeye yön vermeye kalkıyor. Ve birtakım siyasiler, “devlet aklı” denen odaklar, yazarlar, çizerler, ekranlar, ekran bülbülleri buna yol veriyor.

Cumhuriyet’in kuruluşundan bu yana hiç bu kadar zelil olmamıştık. Birtakım odaklar, siyasiler, “dâhilî ve haricî bedhahlar” zilleti, alçalmayı kabul edebilirler. Ancak tarihteki nice şanlı zaferini İstiklal Savaşı ile taçlandırmış Türk milletine böyle bir zilleti yaşatmaya hakları yoktur. Atatürk ve arkadaşlarının kurduğu Cumhuriyet’in çocuklarına böyle bir alçalmayı yaşatmaya hakları yoktur.

Türk ordusu, Türk askeri kırk yıldır bu bölücü örgütle mücadele etmedi mi? Binlerce şehit vermedik mi? Onları ya kıskıvrak yakalayıp hapse attık ya inlerinde yok ettik ya da sınır dışına sürdük.

Şimdi ne oluyor? Nasıl oluyor da bu koca memleket, müebbede mahkûm ettiği bir terörist katilin çağrısından medet umuyor? Bütün kameralar, bütün ekranlar bir caninin açıklamasına kilitlenmiş. Yazıklar olsun demiyorum, lanet olsun diyorum. Binlerce lanet yol açanlara, yol verenlere! Türk’ü bu zelil duruma düşürenlere!

“Devlet aklı” dedikleri o odaklar kimlerse ortaya çıksınlar. Ne zamandan beri Türkiye, dışarıdan idare ediliyor? İmralı heyeti denen bu heyet, Irak’taki, Suriye’deki oluşumların başkanlarıyla görüşmedi mi? Irak ve Suriye’deki bölücü oluşumlardan izin / icazet / talimat alarak mı ülkeyi idare ediyoruz? “Dâhilî ve haricî bedhahlar” Türkiye’nin başına çöktü de haberimiz mi yok?

Yoksa birileri “şahsi menfaatlerini müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhid” mi etti? Birilerinin şahsi çıkarları yerine gelsin diye mi kuruldu bu Cumhuriyet? Yüz yıl sonra bölücülerle pazarlık yapılsın diye mi kuruldu bu Cumhuriyet? Tarikatlara, tarikatların pasaklı beyinlerine teslim edilsin diye mi kuruldu bu Cumhuriyet?

Kanla, irfanla kuralım bu Cumhuriyet’i. Terle, emekle, bilgiyle, sevda ile, ülküyle büyütelim. Her sabah “Türküm, doğruyum…” diye göğsümüzü kabartalım. Ülkenin kuruluş esaslarını değiştirmek isteyen şeyhiyle, şıhıyla, tarikatçısı, cemaatçisi, bölücüsüyle boğazlaşalım. Binlerce Mehmet’in kanı yeniden sulasın bu toprakları. “Türk” diye haykıran kahramanlar içeri tıkılıp susturulsun. Sonra bölücü bir katilin açıklamasından medet umalım. Yeter, bu kadar “devlet aklı” yeter, Bu kadar “derin devlet” yeter!

Siz kimsiniz? Hangi emperyal güçlerin uşağısınız? Hangi emperyal planların uygulayıcılarısınız? Sizi İmralı denen adaya kim yolladı? Terörden mahkûm edilmiş katillerle bir masa etrafında sizi kim topladı?

Ya çok bilmiş basın mensuplarımız? Yeri gelince sizden daha Cumhuriyetçi, sizden daha Atatürkçü yok. Peki nedir bu bir teröristin, bir katilin açıklamasına üşüşmek? Siz dördüncü kuvvet değil misiniz? Gaflet ve dalaleti ortaya koyması gerekenler sizler değil misiniz? “Gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet” karşısında sesini yükseltecek olanlar sizler değil misiniz? Sizler Millî Mücadele’deki Anadolu Ajansı’nın çocukları değil misiniz? Sizler Kıbrıs harekâtının yiğit gazetecileri değil misiniz?

Parçalanır bedenimiz, toprağa dökülür kanımız fakat unutmayın, biz Türk’üz, bir ölür bin diriliriz.

Alıntı: Ahmet B. Ercilasun