Söylesem Tesiri Yok, Sussam Gönül Razı Değil!

BUNU OKUYAN NEFES ALMAYI UNUTSUN, HATTA ONLARI UNUTTUYSA KENDİNDEN UTANSIN…

İbrahim ERTEN (Konya)

Mustafa YILMAZ (Konya)

Erkan KAÇAN (Konya)

Mevlüt ÖZKAN (Konya)

Hilmi ŞAHİN (Konya)

Ali ARAR (Konya)

İlyas UYAR (Konya)

Hüseyin ÇELİK (Denizli)

Ahmet APAK (Denizli)

Ercan ÇOBANOĞLU (Denizli)

Mustafa KOÇANOĞLU (Denizli)

Baki UMUTLU (Denizli)

Şeref TAY (Denizli)

Mehmet ÖZTÜRK (Denizli)

Hasan GÜLTUTAN (Hatay)

Mehmet TURA (Adana)

Şenol CANSIZ (Samsun)

Cavit YAMAN (Samsun)

Nihat ODABAŞI (Kastamonu)

Ramazan AKKAYA (Kastamonu)

Uğur BOZACI (İstanbul)

Ünal KALAFAT (İstanbul)

Ahmet ARAN (Manisa)

Haydar ASLAN (Trabzon)

Murat ELİBOL (Çanakkale)

Aydın KUZEY (Çanakkale)

Adem ZONGUR (Kırıkkale)

Musa SARIGÖZ (Osmaniye)

Murat MENTEŞ (Bolu)

Hikmet ÖZDEMİR (Malatya)

Abdullah KARA (Antalya)

Birol İrfan ASKAR (Afyon)

Selahattin AYSAN (Isparta)

33 KİŞİNİN İSMİNİ OKUDUNUZ

BU İSİMLER ÇOĞUNUZA BİR ÇAĞRIŞIM YAPMAMIŞTIR.BEN SİZE HATIRLATAYIM.

OKUDUĞUNUZ BU İSİMLER, 24 MAYIS 1993 GÜNÜ

ÜZERLERİNE 1570 ADET KELEŞ MERMİSİ SIKILARAK (HER BİRİNE ORTALAMA 50 MERMİ)

KATLEDİLEN, 33 SİLAHSIZ 20 YAŞLARINDA GENCECİK VATAN EVLATLARININ AD VE SOYATLARIDIR.

EVET 33 BU RAKAMI ÖMRÜNÜZÜN SONUNA KADAR UNUTMAMANIZ DİLEĞİYLE.

AŞAĞIDA YAZILANLARI KENDİNİZİ O TARİHTE O ASKERLERİMİZİN YERİNE KOYARAK

OKUMANIZI RİCA EDİYORUM…

YER: Elâzığ-Bingöl Karayolu Bilaloğlu Mevkii YIL: 24 MAYIS 1993

33 vatan evladının şehit olduğu 24 yıl önceki katliamdan sağ kurtulan üç asker, yaşadıklarını anlattı. Malatya’dan iki sivil midibüse biniyorlar. Hepsi sivil giysili, üniforma ve postalları çantalarında. Hiçbirinde silah yok, kendilerine refakat eden tek bir askeri personel de. Saat 18.00. Bingöl’e 10 kilometre var. Dağlık, dar bir yol. Birden silah sesleri yankılanıyor. İlk virajı geçtiklerinde, 50 PKK’lının karşı yönden gelen Bingöl Tur’a ait bir otobüsü durdurup, çoğunluğu terhis olmuş ya da dağıtıma giden sivil erlerden oluşan 50 yolcuyu esir aldığını görüyorlar. Şoföre bağırırlar; ‘Geri dön!’ Şoför oralı olmaz.

Zaten 4 saatlik yolda 3 mola vermiş…

Otobüsün kapısını, ‘Orada ben yoktum’ diyen Şemdin Sakık, o zamanki adıyla ‘Parmaksız Zeki’ açıyor.

OSMAN PARTAL ANLATIYOR

Trabzonluyum. İki midibüsteki toplam 50 askerden biriydim. Van-Özalp’taki birliğime gidiyordum.

Yol boyunca gereksiz molalar veren şoför, bir ara lastik patladığını söyleyip durdu.

Lastiğin patlamadığını, krikoya dokunmadığını gördüm.

Aksın altına girdiğinde birileriyle konuşma yaptığını duydum.

Galiba telsizle konuşuyordu. Şemdin Sakık, ‘Eylem planlanırken buradan askerlerin geleceğini bilmiyorduk’ diyor.

Yalan söylüyor. Çünkü ilk otobüsün en ön koltuğunda oturuyordum. Yolumuzu kestiklerinde şoförün kapısını bizzat Sakık açtı.

Toprak rengi üniforması vardı üzerinde, aynı renk kasketi ters takmıştı. Omzundaki tüfeğin namlusu yere bakıyordu. Şoföre, diğer otobüsün nerede olduğunu sordu.

‘Arkada, geliyor’ cevabını aldı.

İki dakika sonra diğer otobüs düştü pusuya.

Yani bizi bekliyorlardı.

DOĞULU- BATILI DİYE AYIRDILAR…

Gece yarısına kadar teröristlerle yürüdük.

Mola verildiğinde niçin kaçırdıklarını, amaçlarını sorduk.

‘T.C. Ateşkes ilan edince, iki gün içinde sizi serbest bırakacağız’ dediler. Saat 01.00 sularıydı. Sakık’ın talimatıyla tek sıra olduk.

Şemdin Sakık nereli olduğumuzu sorup, Doğulu- Batılı diye bizi iki gruba ayırdı. Sakık, doğulu olmayan benim de içinde olduğum 34 kişinin eğitim kampına götürülmesini söyledi. Dağda koşar adım yürümeye başladık. Bize eşlik eden teröristler sürekli değişiyordu. Toplam 300 kişiydiler. Bir köye gittik. Kapısını çaldıkları evlerden başka teröristler çıkıp gruba katıldı.

Kimi terörist evlere gidip istirahat etti. Bir ahıra soktular bizi öldürmek için. Sonra vazgeçtiler. Tekrar yürümeye başladık.

Sabahı göremeyeceğimi düşünüyordum.

Yıldızlara son kez bakıp annemi, babamı, köyümü düşündüm.

Bir ırmaktan geçerken su içtik. Dağ yoluna çıktık.

Davranışları sertleşti. Durdurdular. Saat 03.00 sıralarıydı. Yolun kenarına dizilmemizi istediler. Kolkola girip sıklaşmamızı istediler. Yanımdaki arkadaşıma ‘Devrem bizi vuracaklar’ dedim.

DEVREMİ ÖLÜ GÖRÜNCE BAYILDIM…

Sinirden titriyordum. Kalaşnikof, Bixi ve Kanasların emniyetlerini açtılar. Sonumuzun geldiğini anladım,

Kelimeyi şahadet getirip kendimi yere attım.

Taramaya başladılar. Dizime bir mermi isabet etti.

Vurulanlar üzerime düşüyordu. Kafamı koruyordum.

Hepimizin öldüğünden emin olmak için yüzlerce mermi yağdırdılar. Gittiklerini, seslerin uzaklaşmasından anladım. Altı yedi arkadaşım sağdı henüz. Diğerleri paramparçaydı. Can çekişenler, hırıldayanlar, ağlayanlar, inleyenler… Su istiyorlardı.

‘Anne, anne’ diye bağırıyorlardı. Öldüğümü zannediyordum.

Kendimi çimdikledim, ölmemişim.

Devremi beyni parçalanmış görünce bayılmışım.

Bizi yan yana dizip 1570 mermi sıktılar…

Ayılınca şehit arkadaşlarımı sırt üstü çevirdim.

Dokunduğum her uzuv elimde kalıyordu.

Beyin, ayak… Yardım aramak için yukarı doğru koşmaya çalıştım.

Kan kaybediyordum. Asfalta çıktım, bir kamyonla yakındaki Elmalı Karakolu’na gittim.

Olanları anlattığımda dinleyen jandarmalar ağlamaya başladı. Helikopter, tanklar geldi. Şehitleri aldık.

Olay yerinde 1570 mermi kovanı bulundu.

Yani silahsız erlerin her biri için 50 mermi kullanmışlardı…

Tüm şehitlerimizin ruhları şad olsun. Unutanın kanı kurusun…

“Şimdi de bu katliamları yapanlar ile ortak proje yapacaklar ve bu hainleri serbest bırakacaklar!!!!”

Alıntı: Murat Sururi Özbülbül

HEZEYAN

Saçmalamayı, sayıklamayı bırakın efendiler; bu ülke Türk’tür, Türk kalacaktır.

Kendinize gelin efendiler! Türkiye Cumhuriyeti Türk milleti kavramı üzerine kurulmuştur. Cumhuriyetin ilk anayasası olan 1924 anayasasından beri Türk kavramı, vatandaş olmaya bağlanmıştır. İlk anayasanın 88. maddesi aynen şöyledir: “Türkiye ahalisine din ve ırk farkı olmaksızın vatandaşlık itibariyle Türk ıtlak olunur (denir).”

Yürürlükte olan anayasamızın 66. maddesi de aynı şekilde Türk kavramını vatandaşlığa bağlar: “Türk Devletine vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkes Türk’tür.”

Türkçe Sözlük’ te Türk sözüne iki anlam verilmiştir:

 “1. Dünyanın çeşitli bölgelerinde yaşayan, Türkçenin değişik lehçelerini konuşan soy ve bu soydan olan kimse.

2. Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde yaşayan halk ve bu halktan olan kimse.”

Sözlükteki birinci anlam, bütün dünya Türklüğünü içine alan geniş anlamdır. İkincisi, Türkiye halkı ile sınırlı dar anlamdır. Kavramın iki anlamlı olması kimseyi şaşırtmasın. Çok anlamlılık, dil biliminin en önemli konularından biridir ve bütün dillerde kelimelerin büyük kısmı çok anlamlıdır. Millet ve ülke adlarında da çok anlamlılık vardır.

Türkçe Sözlük ’teki dar anlam, anayasadaki tanımla örtüşmektedir.

Cumhuriyet anayasalarına ve Türk Dil Kurumu’nun sözlüğüne bakarak bu anlamın yasayla / anayasayla dayatıldığını hiç kimse düşünmesin. Cumhuriyetin başından beri çıkan bütün gazeteleri tarayınız, şöyle haberler göreceksiniz: Almanya’daki Türk hekimin başarısı, Türk güreşçiler büyük başarı gösterdi… Gazetelere bu haberleri yazan muhabirlerin hiçbiri yurt dışında başarı gösteren hekimin veya güreşçimizin etnik kökeni neydi acaba, diye düşünmedi, Türkiye halkından olan insanları tabii bir şekilde Türk kabul ettikleri için haberi o şekilde kaleme aldılar. Türk kavramının, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları için, dayatmayla değil kendiliğinden, tabii bir şekilde kullanıldığının en açık delili gazetelerde yer alan bu tür haberlerdir.

Osmanlı döneminde de böyleydi. 1876 tarihli ilk anayasamızın 8. maddesinde “Devlet-i Osmâniyye tabiiyetinde bulunan efradın (fertlerin) cümlesine herhangi din ve mezhepten olur ise bilâ-istisna Osmanlı tabir olunur.” denmesine rağmen Osmanlı vatandaşları da Türk olarak görülürdü. Latin Amerika ülkelerinde Turko lakaplı insanların bulunmasının sebebi de budur. Onlar Türk kökenli olmadıkları hâlde Osmanlı ülkesinden gittikleri için Turko adını / lakabını taşımaktadırlar.

1876 anayasasının 18. maddesinde ise “Tebea-i Osmâniyyenin hidemât-ı devlette (devlet hizmetlerinde) istihdam olunmak için devletin lisân-ı resmîsi olan Türkçeyi bilmeleri şarttır.” denilmektedir. Yani vatandaşlara Osmanlı denmektedir ama devletin resmî dili Türkçedir.

Selçuklularda da, beyliklerde de Osmanlılarda da hâkim millet Türk milletidir. Böyle olduğu için Türkiye Cumhuriyeti de Türk milletinin devletidir. Atatürk de İkinci Meşrutiyet’in Türkçü havasında yetiştiği ve büyük bir Türk milliyetçisi olduğu için anayasanın vatandaşlık maddesine Türk sözünü yazdırmıştır.

Şimdi birileri ağızlarında, kalemlerinde bir şeyler geveliyor ve bir etnik grubu Türk devletine ortak etmekten söz ediyor. Öcalan gibi bir caninin TBMM’ne çağırılması nasıl bir hezeyansa, bu gevelemeler de aynı şekilde hezeyandır.

Saçmalamayı, sayıklamayı bırakın efendiler; bu ülke Türk’tür, Türk kalacaktır.

Alıntı: Ahmet B.  Ercilasun

Hatırlatayım geçtiğimiz yılın sonunda bir anda iki beklenmedik, hatta şok edici olay yaşandı, bunlardan birincisi MHP Genel Başkanı Devlet Bahçelinin kürsüye çıkıp bebek katiline “umut hakkı” kapsamında af vaat etmesiydi.

Bu saatten sonra hem Türk Milliyetçisiyim deyip ve hem de MHP’de kalanların ya da MHP’ye oy verenlerin aklına şaşarım…

Daha 2023 Cumhurbaşkanlığı ve milletvekili seçiminde Millet İttifakını PKK ile iş birliği içinde göstermeye çalışan bu konuda sahte videolar bile yayınlamaktan çekinmeyenlerin bu gün kalkıp böyle bir çağrı yapması sizce de absürt bir iş değil midir?

Sonuç olarak altılı masanın altında olduğu iddia edilen Öcalan ve PKK Bahçelinin kolunda, Cumhur İttifakının arkasında ortaya çıkmış bulunmaktadır.

Bakın buradan bir kere daha söylüyor ve muktedirleri bir defa daha uyarıyorum, sonra gene çıkıp “Allah affetsin kandırıldım” falan demesinler…

Bir kere daha söylemek isterim ki teröristlerden ve terör örgütlerinden medet ummak akla izana sığan ve sonuç verebilecek bir davranış değildir.

Ne HTŞ ve Golani ve nede PKK ve Öcalan ile işbirliği yapmak bölgemizde huzuru, sükûnu ve barışı tesis etmede zerrece bir işe yaramayacaktır.

Terör örgütleri ve teröristler daima küresel güçlerin piyonlarıdır, asıl savaş o güçler arasında cereyan etmekte ama sahnenin önünde terör örgütleri ve teröristler görülmektedir.

Bu gün bölgemizde yaşanan tüm çatışmalara öncelikle Rusya ile Amerika Birleşik Devletleri arasında süren yeni soğuk savaş neden olmaktadır. Bölgede diktatörlükler ile demokrasiler savaşmaktadır.

İran, İsrail ve Türkiye ise bu süper güçlerin yanı sıra çatışmalara dâhil olan bölgesel güçlerdir.

Amerika ve Rusya elbette ki öncelikle kendi güç ve çıkarlarını korumaya odaklanmış bulunmaktadırlar onlar kendi çıkarlarını savunurken diğerlerinin ne zarar gördüğü ya da görebileceği ise çoğu zaman hiç umurlarında olmamaktadır.

Türkiye ise bu çatışmaya bir koluna Golani’yi diğer koluna ise Öcalan’ı alarak balıklama dalmaya çalışmakta gibi görünmektedir.

Eh Hizbullah terör örgütünün siyasi kanadı Hüda Par da zaten ittifakın bir üyesi değil mi?

Birileri bir koluna Öcalan’ı ve diğer koluna Golani’yi takıp halay çekerek terörü durdurabileceğini umuyorsa şimdiden söyleyeyim çok büyük bir yanılgı içindedirler.

Terör örgütleri ve teröristler ile müzakere etmek beyhude bir gayrettir, asla sonuç vermez.

Şunu herkesin net bir şekilde bilmesi lazım: Teröristler ile müzakere edilmez sadece mücadele edilir.

Alıntı: Murat Sururi Özbülbül